برخی از ویژگی های انواع رزین های اپوکسی

اجراي كفپوش اپوكسي

– عایق الکتریکی
– مقاومت خوب نسبت به مواد شیمیایی (اسیدها، بازها، چربی ها)
– مقاومت بسیار خوب نسبت به آب و رطوبت
– عده شدگی حجمی (آب رفتگی – Shrinkage) معدود آن‌ها در پروسه پخت در مقایسه با رزین های پلی استری
– آلرژی معدود نسبت به دمای دور و بر در طول پخت (رزین های اپوکسی بسته به مدل میتوانند در دمایی فی مابین 5 تا 150 جايگاه سانتیگراد پخت شوند)
– به جهت جور ساختار مولکولی رزین های اپوکسی (وجود تیم های حلقوی)، در جذب تنش های مکانیکی (خاصیت سفتی و چغرمگی) و تنش های حرارتی مقاوم میباشند.

امروزه خانواده پهناور و متنوع رزین های اپوکسی دارنده بالاترین کارآیی ها میان رزین های جان دار در صنعت می‌باشند.

بعضی از کاربرد های اشکال رزین های اپوکسی در ساخت:
-تولید قالب های مستحکم (مانند قالب های وکیوم فرمینگ)
– ساخت جواهر و زیورآلات تصنعی و مصنوعی
– عایق و پوشش صنعت های دستی
– عایق بندی و دفن قطعات الکتریکی
– لایه گذاری (لمینیت – Laminate) در صنعت های کامپوزیت و فایبرگلاس
– پوشش دهنده ی کف (یکی‌از دارای اسم و رسم ترین کاربردهای رزین اپوکسی پوششی میباشد برای کف تالار ها، کارگاه ها، زمین های بازی، مکان های ساخت اسباب بهداشتی و طبی)
– تحت عنوان مواد اول در رنگسازی، چسب ها، خمیر های رزگیری، لعاب ها و آب بندی کننده ها (سیلر های رنگی و روشن یا این که کیلر – Sealer)

پخت رزین اپوکسی:
“پخت (Cure): مراحل تبدیل رزین از وضعیت مایع به جامد”

رزین های اپوکسی به امداد یک هاردنر (مشقت بار کننده – Hardener) پخت می گردند.

هاردنر که اکثر زمان ها یک آمین (Amine) می‌باشد؛ بعد از اختلاط در نسبت معلوم با اپوکسی (مولکول آمین و مولکول اپوکسی هم برخورد می باشند)، از روش برخورد رو به بالا با اتصال به رمز دو اپوکسی منقطع، تشکیل یک ساختمان مولکولی پیچیده سه بعدی را سبب ساز می‌گردد.

اکران نموداری ساختمان پخت گردیده سه بعدی رزین اپوکسی